Iedereen tevree

Er zijn hier een aantal ruimtes in huis waar hoog nodig puin geruimd moet worden. Dit huis heeft zoveel bergruimte dat het makkelijk is om iets wat je niet meer nodig hebt in de dichtstbijzijnde bergruimte te leggen. Vooral het schuurtje van Midgard zag er niet uit. Overal rotzooi, niet alleen in de (vuilnis)bakken maar ook ernaast. Een doorn in mijn oog. Donderdagavond kreeg ik opeens de geest toen ik een grote hoeveelheid lege flessen spotte tussen alle rotzooi.
Gelijk m'n plan voorgelegd aan de bewoners. Even er samen tegenaan en het schuurtje opruimen en dan rijden we naar Hommelvik om de flessen in te leveren en van het statiegeld kopen we ijsjes. Dat bleek een aanlokkelijk voorstel. Binnen de kortste keren lag alles in de centrale afvalcontainers en zaten we in de auto op weg naar de winkel.
In de winkel duurde het lang eer alle flessen erdoor waren. Het waren er zoveel dat het apparaat er behoorlijk wat moeite meehad en regelmatig een foutmelding gaf. Vervolgens was het ijsjes uitkiezen, dat blijkt altijd lastig.  Een bewoner stelde voor een rondje door het dorp te lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Lekker op ons gemak in het zonnetje van een ijsje knabbelend. Iedereen leek het goed naar de zin te hebben.

Terug op Jossasen was het dan ook "Takk for turen".


Voor morgen ben ik uitgenodigd om deel te nemen aan een retraite. Centraal tijdens de bijeenkomst staan de zogeheten drie pilaren van de Camphillbeweging. Maar daarover wellicht in een volgend bericht meer.