Vertragen

Wat gaf ik de afgelopen tijd?

Ik gaf mezelf drie ipad en mobielvrije dagen tijdens een meerdaagse vergadering in het zuiden van het land en Oh wat deed dat me goed! Gelukkig was ik onderweg met twee collega's waardoor ik toch bereikbaar was in geval van nood. Wat een rust! Ik kwam veel ontspannener terug dan ik vertrok. Dat gebeurt niet zo vaak.

Op de terugweg van deze vergadering werden we op de luchthaven niet toegelaten tot de terminal. Er moest geevacueerd worden. Het duurde niet zolang voordat we in een wat verderop gelegen gebouw onderdak kregen. Dankbaar. Bij vorst en sneeuw buiten wachten is niet om blij van te worden.
Na een paar uur bleek het verdachte pakketje op het toilet onschuldig te zijn en mochten we terug naar het vliegveld. We kregen een bon om wat te kunnen eten en ik besteedde de laatste paar kronen van die bon aan chocolade waarmee ik het personeel dat ons zo kalm en rustig had geevacueerd en geinformeerd verraste. Ik vond het wel wat eng, maar ik kreeg een enthousiaste reactie van ze. Leuk!

Wat overheerst is een gevoel van blijheid. Na de afgelopen week.
Blij een dak boven mijn hoofd te hebben. In een veilig land te wonen met een goed leven.
Toen we donderdagavond met koffers, rugzakken en wat nog meer van de terminal wegliepen dacht ik aan de duizenden vluchtelingen die dagelijks ergens op deze wereld onderweg zijn met niets of het weinige dat ze hebben. Niet wetend wat de toekomst brengt.

Meer dan 30.000 mensen per dag, waarvan de helft kinderen. Schrijnend!