donderdag 28 februari 2013

Ik ga op reis en ik neem mee...

zo weing mogelijk. Maar of ik het in dit koffertje krijg? 

Maandag vertrek ik om grote neef te verrassen, te knuffelen en z'n verjaardag te vieren (en ook voor de anderen heb ik een aardig partijtje knuffels bij me!) Het wordt een bliksembezoek want op donderdag reis ik alweer terug. Maar ik heb er ongelofelijk veel zin in! 


Dit SAS-koffertje vond ik afgelopen week in de kelder van ons kultuurhuis. De inhoud verried wie de eigenaar was. Een joodse dame die een groot deel van haar hele leven doorbracht in Camphill.

Geboren in 1900 in Berlijn en opgegroeid in Duitland. Als 33-jarige reiste ze naar Dornach in Zwisterland om daar euritmie te studeren. Na haar opleiding gaat ze naar Engeland om daar in een kindertehuis te gaan werken. Ze heeft moeite med de engelsen en in samenspraak met haar werkgeefster besluit ze in 1937 terug naar Dornach te reizen, maar ze krijgt geen werkvergunning meer. Ze gaat op zoek naar een familie in Engeland die haar wil uitnodigen om zo het europese vaste land te kunnen ontvluchten. 
Dit lukt en na een aantal betrekkingen begint ze in 1941 in Camphill Schotland, via Ierland en Zuid-Afrika komt ze op 70!jarige leeftijd naar Camphill Noorwegen. Ze werd uiteindelijk 94 jaar.

Ik ben dit alles te weten gekomen omdat ik in het koffertje aantekeningen van haarzelf vond. Een voordracht over haar eigen leven. Knap hoor dat je op je je op je 70ste nog een nieuwe taal eigen kunt maken. 

En nu heb ik haar koffertje! En hoe raar het ook klinkt lijkt het wel of dit koffertje mij met de oorsprong van de Camphillbeweging verbindt. Met al die vrouwen en mannen die in oorlogstijd vluchtten naar Groot-Britannie om vervolging te ontlopen en daar hun idealen begonnen vorm te geven. 

Hoewel niemand het me heeft kunnen bevestigen, lijkt het erop dat dit koffertje haar vergaderkoffertje was. Binnen Camphil wordt heel wat afvergaderd zowel in het verre binnenland als in het buitenland. Sleept nu iedereen een trolley met zich mee, vroeger had je gewoon een koffertje. Hoe oud dit koffertje is weet ik niet. Maar te zien aan het label en het plaatje bij het handvat toch behoorlijk wat decennia. 

Het lijkt me wel wat om dit koffertje ook tot mijn vergaderkoffertje te maken. Het is niet groot, maar voor 1 overnachting meer dan genoeg (en misschien ook wel voor 2??). En het is toegestaan als handbagage. Kijk maar..







3 opmerkingen:

  1. Wat een mooi verhaal zit er aan dit koffertje! Moet heel leuk zijn geweest dat gaandeweg te ontdekken.
    Ik wens je een heel mooie trip en ook al is het koffertje klein, er kunnen vast heel wat knuffels in :-).
    Groetjes van Gon

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat spannend zo'n koffertje met een verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen

Ik hoor graag van je!