Later is allang begonnen

Vandaag liep in in het bos en ondertussen kwam langzaam het melodietje van dit liedje te voorschijn. En later ook flarden van de tekst. Hmmm...

Je zou zo graag een speler zijn maar je staat aarzelend langs de lijn, bang om op je bek te gaan.
Je durft niet te kiezen, je mocht eens verliezen. Zo bang om straks alleen te staan.

Maar ergens halverwege kijk je om en heb je spijt want levend voor morgen raak je nu je toekomst kwijt.
Dan ben je in de boot genomen door de zilvervloot. Sparend voor later, ga je straks ook sparend dood.

En later is allang begonnen, later is allang begonnen.
Later is allang begonnen. En vandaag komt nooit meer terug.

Spelend op zeker, tegen alles ingeënt spring je braaf in het gelid. Het verlangen afgeleerd en je gevoel geamputeerd, blijf je zitten waar je zit.

Maar ergens halverwege, ik weet het zeker, krijg je spijt.
Want levend voor morgen raak je nu je toekomst kwijt. Dan ben je in de boot genomen door de zilvervloot. Want sparend voor later ga je straks ook sparend dood.

Want later is allang begonnen, later is allang begonnen.
Later is allang begonnen. En vandaag komt nooit meer terug, komt nooit meer terug.

De foto is van een ansichtskaart die ik gisteren ontving van de 10-jarige Jonas uit Duitland. Ik werd er helemaal blij van. Een kaart met prachtige herfstkleuren en dan op de achterkant een wat rommelig aandoend kinderhandschrift. Genieten!