Kijk spaghetti eten we genoeg maar aangezien ik ´eigen gehakt´ prefereer boven gekocht, was het al weer een tijdje geleden. De vorige koeien en varkens werden overheerlijke worstjes.
Maar goed, eigenlijk wilde ik wat over kalvendans schrijven. Toch een leuker onderwerp dan over het verwerken van oneindig veel kilo´s vlees. Dat misschien een andere keer.
Kalvendans is een pudding die wordt gemaakt van biest. Biest is de eerste melk die een koe geeft na de geboorte van een kalf. Deze eerste melk zit vol met eiwitten en bevat weinig lactose. De melk is erg geel van kleur en ook dikker. Biest bevat veel afweerstoffen en is voedingsrijk en daarom heel belangrijk voor het kalf. Maar gelukkig produceert de koe meer biest dan het kalf nodig heeft. De rest is dus voor ons.
Kalvendans kun je maken van de eerste drie keer dat de koe melk geeft na het kalven (zoń anderhalve dag)
Om kalvendans te maken, moet je vooral alert zijn en de gelijk actie ondernemen als je hoort dat er kalf geboren is, want anders vis je achter het net. Dat gebeurt me nu vaker als voorheen, omdat ik tegenwoordig alleen in de stal te vinden ben als er te weinig melkers zijn (ja, mensen hier wordt nog met de hand gemolken). Maar vanochtend kwam de praktikant bij ons in huis helemaal blij uit de stal want er was een kalf geboren. De eerste biest was aan de varkens gegeven (zonde!). Maar hij zou wat meenemen in de namiddag.
Aangezien ik morgen vrij heb en kalvendans maken een niet zo makkelijk te delegeren karweitje is, heb ik de biest vanavond meteen verwerkt.
Hoe?
Allereerst karamelsaus gemaakt van suiker. De hoeveelheid? Nou zo veel als je lekker lijkt.
Zoals je ziet is de biest behoorlijk geel. Als er heel veel eiwitten in de biest zitten wordt het baksteenpudding, dus er moet gewone melk bij worden gemengd. Maar hoeveel dat is altijd de vraag. Bij te weinig eiwitten blijft wordt het een soort van soep. Ik heb weleens recepten gezocht, maar daar zie ik veel verschillende verhoudingen voorbij komen. Na een enige jaren, heb ik de illusie het een beetje te kunnen zien aan de kleur van het mengsel. Kijk, daarom doe ik het zelf dat kalvendans maken, want hoe leg je iets uit als je zelf ook maar wat doet? Zelf heb ik het geleerd door heel vaak mee te kijken met anderen.
Maar goed. De biest en gewone melk meng ik, wat suiker en kaneel erbij en that is it.
De karamelsaus over broodvormen verdeeld en het biestmengsel er over gegoten.
En dan in een waterbadje in de oven voor een uurtje, niet te hoge temperatuur en dan af een toe even checken hoe het met de consistentie is.
Kijk en dan ziet het er zo uit als het klaar is.
Deze pudding wordt geserveerd met geklopte slagroom en aardbeienjam. En laat daar nu toevallig nog een laatste pot van in de voorraadkamer te staan. (Je ziet het, er is niet veel meer over van de uit Frankrijk geïmporteerde jam, het verdwijnt als sneeuw voor de zon :))
Kijk en dan zou hieronder dus een leuk fotootje kunnen staan van hoe dit toetje wordt geserveerd. Maar helaas, de pudding is nog warm en de slagroom moet morgen nog bij een van de buren worden geritseld. Volgens mij is het genoeg pudding geworden om het hele dorp te voorzien ;)
Voor nu maar even onder een theedoek.
