Vertragen

Wat gaf ik de afgelopen tijd?

Ik gaf mezelf drie ipad en mobielvrije dagen tijdens een meerdaagse vergadering in het zuiden van het land en Oh wat deed dat me goed! Gelukkig was ik onderweg met twee collega's waardoor ik toch bereikbaar was in geval van nood. Wat een rust! Ik kwam veel ontspannener terug dan ik vertrok. Dat gebeurt niet zo vaak.

Op de terugweg van deze vergadering werden we op de luchthaven niet toegelaten tot de terminal. Er moest geevacueerd worden. Het duurde niet zolang voordat we in een wat verderop gelegen gebouw onderdak kregen. Dankbaar. Bij vorst en sneeuw buiten wachten is niet om blij van te worden.
Na een paar uur bleek het verdachte pakketje op het toilet onschuldig te zijn en mochten we terug naar het vliegveld. We kregen een bon om wat te kunnen eten en ik besteedde de laatste paar kronen van die bon aan chocolade waarmee ik het personeel dat ons zo kalm en rustig had geevacueerd en geinformeerd verraste. Ik vond het wel wat eng, maar ik kreeg een enthousiaste reactie van ze. Leuk!

Wat overheerst is een gevoel van blijheid. Na de afgelopen week.
Blij een dak boven mijn hoofd te hebben. In een veilig land te wonen met een goed leven.
Toen we donderdagavond met koffers, rugzakken en wat nog meer van de terminal wegliepen dacht ik aan de duizenden vluchtelingen die dagelijks ergens op deze wereld onderweg zijn met niets of het weinige dat ze hebben. Niet wetend wat de toekomst brengt.

Meer dan 30.000 mensen per dag, waarvan de helft kinderen. Schrijnend!

Na 19 dagen..

Nou vol goede moed met geven begonnen, maar niet zo ver gekomen. Weinig bewust aan anderen gegeven. Veel bewust gekregen van anderen. Maar deze maand vooral veel bewust aan mezelf gegeven, en wat had en heb ik het nodig. 

Iets te veel hooi op mijn vork de afgelopen maanden en te weinig tijd genomen om te voelen wat het met me doet, Even stil te staan. 

Oh,wat ik nog wel deed was twee kvikklunsj bij vrienden in de auto leggen met Fijn Weekend erop voor ze vrijdag voor een weekendje weg vertrokken. De noorse Kitkat werd tijdens een wandeling genuttigd en ik kreeg spontan een fotootje toegestuurd als bedankje :) 

Nu dan, eerste actie!

Vandaag is mijn vorm een stuk beter.

Mijn huisgenootje was aan het ontbijt wat vertwijfeld wat ze mee zou nemen als aardigheidje voor haar gastvrouw in Rusland morgen. Bij voorkeur iets typisch noors wilde ze. Maar aangezien er een invoerverbod is voor kaas, was de typische bruine noorse kaas dit keer geen optie. We brainstormden, maar kwamen niet echt op iets. Ok, een kaasschaaf of paperclips (hiervan beweren de noren dat het noorse uitvindingen zijn), maar of iemand daar blij van wordt.

Wat later op de ochtend zag ik mijn Norgeglass in de vensterbank staan. Een glas waarin ik alle leuke herinneringen van het afgelopen jaar probeer te verzamelen. Ik bedacht dat ik er ook nog een lege kleinere versie van had. Gevuld met thee en een lintje erom leek me het een leuk weggevertje. Het glas typisch noors én het kan zonder problemen de russische grens over.

Daarmee was mijn eerste geefactie een feit. Mijn huisgenote was er erg blij mee. Hopelijk vind de uiteindelijke ontvangster het ook een leuk aardigheidje. Ik ben er in ieder geval helemaal blij van!

Rust en warmte

Dat is wat ik heb gegeven vandaag. Aan mezelf, want vandaag wil mijn lijf niet wat ik wil. Ik ben moe en heb het koud.

Een van nijn huisgenoten was zo lief om vanmorgen vroeg de medicijnen van een andere huisgenoot te verzorgen. Ik kon dus uitslapen! Precies dat wat ik nodig had. Rond half tien mijn bed maar eens uitgegaan en koffie en thee gezet. Terwijl de anderen lekker in de keuken rommelden ben ik weer in bed gaan liggen met een warme kruik.
'S middags snel een soepje in elkaar gedraaid. Als toetje wat griesmeelpap wat altijd  met enthousiasme ontvangen wordt. Na het eten trek ik me dan maar weer terug. Als ik vandaag even aardig voor mezelf ben dan gaat het morgen vast een stuk beter.
Ik geef vandaag dus hoofdzakelijk aan mezelf.

Best een goede start van de geefmaand, want laat ik dat nu veel te weinig doen :)