Avondje uit

En dan krijg je tegen zessen een telefoontje. Heb je zin om mee te gaan naar de generale repetitie van C:arl Halck? Eigenlijk was ik van plan om vrijdag naar de voorstelling te gaan. Doorslaggevend was dat een collegavriendin ook naar de repetitie kwam en haar had ik al een paar weken niet gezien. Ja, ik ga mee, leuk!

En dan is het een onverwacht een avondje uit, een noors avondje uit wel te verstaan.
Eerst een warme douche en daarna een lekker verwarmende arnica-olie. Vervolgens mijn wollen ondergoed uit de kast getrokken (het eerste jaar ruimde ik mijn winterkleding nog weg in de zomer, maar inmiddels weet ik beter). Maillot aan, wollen sokken eroverheen. Spijkerbroek eroverheen en voor de zekerheid maar een regenbroek in de tas gestopt. Wollen trui aan, sjaal om, muts mee en een toch ook maar een regenponcho voor het geval dat. Natuurlijk had ik ook mijn varmedress (een gevoerde winteroverall) aan kunnen doen. Maar er zijn grenzen, het is tenslotte zomer ;)

Het was een openluchtvoorstelling, maar dat had je natuurlijk al begrepen.

En dan haal je je noorse collegavriendin op en dan weet je dat je er nog niet helemaal bent, met dat vernoorsen. Dat je nog een stukje te gaan hebt, want waarom heb jij geen sitteunderlag bij je, en geen wollen deken en je handschoenen, waar zijn je handschoenen!?
Gelukkig waren haar sitteunderlag en deken groot genoeg voor ons drieeen (ja, er was nog zo' n nepnoor mee) en bleek de voorstelling hartverwarmend. Welliswaar een script zo dun als een
vloeipapiertje, maar het spelplezier straalde er vanaf! En waar ik dan extra blij van wordt is dat in zo'n kleine gemeente als Malvik met zo'n 13.000 inwoners zo'n voorstelling kan worden neergezet. Petje af! Dus als je morgen of overmorgen in de buurt: gaat dat zien! En anders kom je gewoon over twee jaar want dan doen ze het gewoon weer.

En dan nu wat foto's...

De arbeiders op de boerderij aan het werk

Eigenaar van Karslystgaard dhr. C.Halck en de veldwachter

De soldaat kondigt het bezoek van de koning aan.

De jongens van de belichting hadden nog veel werk te verichten voor de premiere.

Koning Carl Johan op bezoek

Een deel van het gezelschap na de voorstelling

Het regent... Zonnestralen

Vanmorgen met een van de bewoners op pad naar de pedicure.

Nu ben ik 's morgens niet het zonnetje in huis, maar gelukkig is hij dat wel. Hij maakt mijn leven aan het begin van iedere dag wat aangenamer. Iedere morgen begroet hij me met een stralende 'hei' en lacht daarbij, dan een ferme handdruk soms gevolgd door een knuffel. En op mijn slechtste dagen als mijn ochtendstemming (nee, ik heb GEEN ochtendhumeur, ik wil gewoon met rust gelaten worden) niet al te best is, dan aait hij me ook nog even over m'n wang. En dan, dan komt zomaar de zon te voorschijn :) En dan vraag ik me geregeld af wie van ons twee nu een zogenaamde beperking heeft.

Vandaag begon ook met een wat mindere stemming aan mijn kant. Het regent en giet afwisselend de afgelopen dagen, maar afijn we zouden samen op pad naar de pedicure. Direct na het ontbijt zonnebril op en rugzak in de hand, want dat hoort bij uitstapjes ook al is het maar naar de pedicure en komt het met bakken uit de lucht.
Ik zocht een radiozender met muziek en toen op weg. Op dit soort ritjes ben ik van de muziekkeuze en hij van het volume. Toen 'the winners takes it all' van ABBA voorbij kwam ging het volume helemaal open. Meneer lachtte en maakte coole John Travolta armbewegingen (je kent ze wel uit Saturdaynightfever). En ik? Ik kon alleen maar lachen en keihard meezingen. Het regende geen pijpestelen meer, maar zonnestralen!

Dag ochtendhumeur!