Pinksteren

De Pinksteren was zeer ontspannen, mede doordat een aantal bewoners een weekend elders doorbrachten en het fantastisch weer was. Zaterdagavond was het traditionele Pinkstervuur waar we gezellig met z'n allen brood hebben gebakken en marsmellows hebben geroosterd. Zondag was er geen gezamelijke activiteit en was er maar een bewoner thuis dus was het heerlijk relaxt.
 's Maandags was er een wandeling gepland over het grondgebied van jossåsen. Naar oud gebruik heeft al het land hier een naam die ofwel verankerd is in de situering, de typische kenmerken ervan, of oude familienamen dragen. Van een aantal stukken land dat jossåen de afgelopen jaren heeft aangekocht is geen oorspronkelijk naam meer te achterhalen. Dus daarom een rondwandeling om samen te 'zoeken'  naar een nieuwe naam. Zo heeft een van de weilanden nu de naam Lysbakken (lichte grond) gekregen omdat het een weiland is op een lichte zuidhelling omringd door dicht naaldbos. Een stuk bos aan de noordzijde van het grondgebied draagt nu de naam Eventyrskogen (Sprookjesbos). Wel toepasselijk voor een donker, vochtig bos met vele kleine watertjes en moerassen. Je zou er zomaar trollen en huldra's tegen kunnen komen...
Wel was het erg koud! Veel wind, regen, hagel en zelfs even natte sneeuw. En dat terwijl ik op zondag nog na had zitten denken over een zitplek in de schaduw omdat het op de veranda echt niet te harden is als de zon er een beetje doorkomt.

Welkom in Noorwegen!

Van 26 graden in het pinksterweekend naar 10 graden nu  (had ik dan toch wat meer warme kleren mee moeten nemen?). 's Nachts vriest het nog net niet. Hopelijk wordt het snel een beetje warmer, want 10 graden is me net iets te koud. Brrr.....

Ik heb me voorgenomen mijn fotocamera maar standaard in mijn jas te stoppen tijdens bijzondere activiteiten. Een berichtje zonder foto vind ik er maar saai uit zien.

Mijn nieuwe stekkie!

Afgelopen woensdagochtend werd ik door zus en kleine neef naar het station gebracht om vervolgens de trein naar Schiphol te nemen. Erg fijn, zo hoefde ik minder te slepen met mijn bagage. Vanuit het vliegtuig was goed te zien dat grote delen van Noorwegen nog onder de sneeuw liggen en daar waar de sneeuw verdwenen was, had het land een roestbruine kleur. Het zag er niet echt aantrekkelijk uit, maar gelukkig eenmaal geland stond ik onder een heerlijk zonnetje en viel het met de bruine drap ook wel mee. Frank zat al te wachten, en in de pick-up was nog net plek voor mijn bagage en mij. De rest van de lading? ik denk zo'n 2000 rollen toiletpapier en 15 bananendozen. Lekker praktisch, onder het motto 'hoeven we ons daar de komende maanden niet druk over te maken'  ;)

Frank vertelde me dat Midgard mijn stekkie wordt en dat ik gelijk het appartementje (of is dat een te groot woord voor een kamer, badkamer en gang met keukenblok?) in kon. Mijn voorganger verhuist binnenkort naar een andere woning op het terrein en in afwachting daarvan bivakkert hij in een vw-campertje. Erg aardig van hem. Ik was echt heel erg blij dat ik gelijk op mijn definitieve stekkie terecht kon. 

Vanuit mijn kamer pak ik nog net een stukje uitzicht op het meer mee. En dat zal als de bomen vol in blad schieten nog wat minder worden. Maar voor nu erg leuk.

... en om half drie 's nachts 

Gelukkig waren er wat basismeubels in mijn kamer geplaatst. Niet helemaal mijn smaak maar met Containergirl en wellicht onze zweedse vrienden wordt het zeker gezellig bij mij de komende tijd.

Vooralsnog ziet het er als volgt uit. De foto's spreken voor zich. Inmiddels heb ik het bed al voor de tweede keer verschoven. Het is even zoeken naar het fijnste hoekje. De stellingkast heb ik er ook al uitgegooid, met de rest wacht ik nog even anders wordt het zo leeg.

Mijn 'appartementje' heeft een eigen ingang en daarnaast een tussendeur die uitkomt op de centrale gang van de woning. Erg praktisch. Genoeg om betrokken te blijven bij de woning en genoeg om ook afstand te kunnen nemen. 

kamer noordzijde

kamer zuidzijde

gang met keukenblokje

antro-badkamertje

Na een eerste korte nacht (toch wel even wennen dat het niet echt donker wordt 's nachts) begon de donderdag met het weerzien van oude vrienden en het kennismaken met nieuwe mensen. Erg leuk zo'n rondje, maar ook ontzettend vermoeiend. Daarna een inspectierondje door het huis. 

De medewerkersituatie was niet optimaal de laatste tijd en daarom oogt alles wat chaotisch. Hier ligt dus, zoals het zo mooi heet, een uitdaging. Hoe verander je zaken, zonder mensen voor de schenen te schoppen, betrek je de bewoners bij veranderingen (willen ze die wel?) Daarnaast vind ik het lastig in te schatten hoe mijn toekomstige mede-werkers hierin staan. We moeten uiteindelijk wel een vorm vinden die ons allemaal enigszins past. En de laatste medewerkerwisseling staat pas gepland voor eind juli en dat is wat te lang om te wachten. Nou ja, we zullen wel zien. Eerst maar eens bespreekbaar maken met de huidge mede-werkers en bewoners.

's Middag in de keuken nader kennis gemaakt met Maren een jonge medewerker uit Duitsland. Zij al pratende een taart bakkend en ik aan de poets. 

Op de avond van mijn eerste dag hier stond namelijk de jaarvergadering gepland. Een bijeenkomst waar verantwoording wordt afgelegd over het afgelopen jaar. Daarbij zijn veel familieleden van de bewoners, bewoners, interne en externe medewerkers en het bestuur aanwezig. Het was een prettige informele bijeenkomst. 

Na het officiele gedeelte werd er een aantal scenes uit het toneelstuk Kardemomme By opgevoerd. Helaas geen foto's gemaakt omdat ik nog een herkansing dacht te krijgen volgende week. Maar nu ben ik gevraagd voor de rol van het paard Hippocrates (hihihiihiii). En fotograferen is lastig als je in een paardenpak op de buhne staat. 

De avond werd afgesloten met een gezellige bbq. Tijdens de bbq herkennisgemaakt maakt met wat familieleden van de bewoners van Midgard. Ik moest mezelf hier echt even goed voor oppeppen. Al zoveel indrukken zo'n eerste dag. Maar ik heb prettige gesprekken gevoerd en het is wel zo fijn te weten welke mensen schuilen achter telefonisch of mailcontact. 

Om 10 uur draaide ik lekker mijn bedje in. Dag 1 en ik zat er alweer volledig in. Fijn..  maar ook wel een raar gevoel.

De boel de boel laten

Even lekker ontspannen een dagje tussendoor. Vandaag naar Goes voor een benefietconcert voor de Stichting Jayden.

afbeelding van goespromotie.nl

De zinnen even verzetten met Racoon, Jurk, de 3 J's, Danny Vera en Gers Pardoel.
En dan morgen lekker weer aan de slag. De laatste loodjes..

Opruimen, weggooien, weggeven, verkopen, inpakken

en regelen.

De eerste verhuisdozen zijn gepakt. En ik vraag me af waarom ik zoveel boeken heb? Al heb ik er het afgelopen halfjaar zeker de helft van de deur uitgedaan, toch blijft het veel. Er wordt altijd geadviseerd om slechts een bodempje boeken in een verhuisdoos te leggen en de rest op te vullen met licht materiaal. Ik kom er achter dat ik niets lichtgewichts in huis heb. Da's dus niet handig.
Ik ben benieuwd hoeveel dozen ik uiteindelijk heb. Heb er 15 in totaal. Eergisteren dacht ik nog: veul te weining. Nu denk ik: veul te veel. Nou ja, ik zie wel.

De wasmachine, het logeerbed en de eethoek zijn inmiddels de deur uit. Vandaag kwam Twiddus kringloopmeubels halen. Ik vind het fijn te weten dat iemand anders er nog blij mee kan zijn.
Helaas wilden ze niet alles meenemen wat ik een tweede, derde of vierde leven gun. Ik baalde heel erg dat ze mijn bank en fauteuil niet wilden hebben. De stof op de bank is echt op, maar hij zit nog prima. Bij Twiddus kunnen ze heel goed banken opnieuw bekleden, maar jammergenoeg zitten de twee meubelbekleders (noem je dat zo?) tot hun oren in het werk dus bleef de bank staan. Het is geen derde leven gegund :(
Gelukkig wilden ze mijn kastjes, een bureaustoel en wat schilderijen wel hebben.

Het fauteuil heb ik marktplaats opgeslingerd en binnen een half uur meldde zich al iemand die hem wilde komen ophalen. Daar word ik blij van!

De restanten gaan vrijdag met hulp van Cero koeriers naar de milieustraat.

Mijn huisje begint er nu ietwat treurig uit te zien, een bijna lege woonkamer, de verhuisdozen worden langzaam gevuld en ik slaap op een matras op de grond. Nog 3 nachtjes breng ik hier in Loon door en dan verkas ik tot mijn vertrek uit Nederland naar mijn zus. Even doorbijten dus.

Velkommen Bente, koselig at du følger min blogg. Funker det med Google-translate eller leser du nederlandsk? Tror det blir mye om flyttingen til Norge de neste uker. Men planen er å blogge en god del om hage når jeg har kommet frem.

de geminimaliseerde zithoek

waar eens de eethoek stond

in de keuken staan de eerste verhuisdozen gepakt

Mijn nieuwe stekkie?

Het ziet er naar uit dat dit huis mijn nieuwe stekkie wordt. Het huis draagt de naam Midgard. Een naam die komt uit de noorse mythologie. Het is prachtig gelegen met vanaf de veranda uitzicht op het jossasmeertje.

De personele situatie gaat deze zomer behoorlijk veranderen. Dus wordt er flink nagedacht over wie, waar en met wie gaat samenwonen. Vooralsnog is het idee dat ik in Midgard ga wonen samen met vier bewoners, een familie en nog een medewerker ga wonen. Ik zie het wel zitten en heb er zin in. Nu maar afwachten of ik hier inderdaad terecht ga komen. Best spannend!